16 şubat 2025

bu, gereksiz yere ertelenmiş bir şey.

elbette, ilk aklıma geldiği gün başlasaydım çok daha iyi olacaktı. en azından hissiyatı o yönde. bahaneler ardı ardına geldi. bahane diyorum, ancak dürüst olmak gerekirse, tanımlayamadığım bir korkuya yenildim. bununla yüzleşmek yerine, kendime çeşitli şekillerde zarar vermeyi seçtim. sadece yüzleşmenin hayali bile, bir noktaya kadar fazlasıyla rahatlatıcıydı.

bir süre boyunca, yanımda hiçbir şey yazmayacağımı bildiğim bir not defteri de taşıdım. bu, sahte rahatlama hissinin sürmesine oldukça katkı sağladı. ancak beklediğimkadarda uzun sürmedi bu yalancı rahatlık. yerini, burayı ayağa kaldırma uğraşı aldı. bu da hem o sahte hissi tekrar tatmamı sağladı hem de bir süre oyaladı.

ancak işte sonunda buradayız. elbette, "bize ne senin katarsis alanından, blog mu kaldı" gibi şeyler söyleyebilirsiniz. haklısınız, ancak bu zaten sizin için yaptığım bir şey değil.